Yakhont
“Я — эмігрантка, якая жыве ў Вільні і якая, калі шчыра, вельмі любіць сабе ўсё ўскладняць. Таму замест звычайнага мерча я вырашыла ляпіць талерачкі з гліны”—прызнаецца Надзея. Калі б кераміку ад Yakhont трэба было апісаць аднім абзацам, то ён быў бы такі: Форма — не ідэальны круг (як і мы ўсе). Надпісы — рукой, без шаблонаў і шрыфтоў. Ззаду — адбітак тканіны, якую ткала бабуля Надзеі. Гэта талерачка, якая сагравае і падтрымлівае, калі ўсё зноў развальваецца.
